Ey Iran

ای ایران ای مرز پرگُهر
ای خاکت سرچشمهٔ هنر
دور از تو اندیشهٔ بَدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما

سنگ کوهت درّ و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کِی برون کنم
بَرگو بی مهرِ تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به‌پاست
نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما

ایران ای خرّم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما

Ey Irân, ey marz-e por-gohar
Ey khâkat sarchešme-ye honar
Dur az to andiše-ye badân
Pâyande mâni to jâvedân
Ey došman ar to sang-e khârei man âhanam
Jân-e man fadâ-ye khâk-e pâk-e mihanam
Mehr-e to chon šod pišeam
Dur az to nist andišeam
Dar râh-e to, key arzeši dârad in jân-e mâ
Pâyande bâd khâk-e Irân-e mâ

Sang-e kuhat dorr o gohar ast
Khâk-e daštat behtar az zar ast
Mehrat az del key borun konam
Bar-gu bi-mehr-e to chon konam
Tâ gardeš-e jahân o dor-e âsemân bepâ'st
Nur-e izadi hamiše rahnamâ-ye mâ'st
Mehr-e to chon šhod pišeam
Dur az to nist andišeam
Dar râh-e to key arzeši dârad in jân-e mâ
Pâyande bâd khâk-e Irân-e mâ

Irân, ey khorram behešt-e man
Roušan az to sarnevešt-e man
Gar âtaš bârad be peykaram
Joz mehrat dar del naparvaram
Az âb o khâk o mehr-e to serešte šod gelam
Mehr agar borun ravad tohi šavad delam
Mehre to chon šod pišeam
Dur az to nist andišeam
Dar râh-e to key arzeši dârad in jân-e mâ
Pâyande bâd khâk-e Irân-e mâ

Ô Iran, contrée de terre précieuse
Ton sol est la source de tout art
Que les esprits de tes rivaux restent loin de toi
Que ton règne soit éternel
Ô ennemi, si tu es de pierre, je suis de fer
Que ma vie soit sacrifiée pour la terre qui m'a vu naître
Ton amour est mon appel
Mes pensées ne sont jamais loin de toi
Pour ta cause, quand nos vies auront-elles une valeur ?
Que ces terres de notre Iran soient éternelles

Les pierres de nos montagnes sont des joyaux et des perles
Le sol des vallées sont meilleurs que l'or
Quand pourrais-je débarrasser mon cœur de ton affection ?
Dis moi, que ferais-je sans ton affection ?
Aussi longtemps que la révolution de la terre et le cycle du ciel durera
La lumière du divin nous guidera
Quand ton amour est devenu mon appel
Mes pensées ne sont pas loin de toi
Pour ta cause, quand nos vies auront-elles une valeur ?
Que nos terres d'Iran soient éternelles

Iran ô mon paradis vert
Mon destin est illuminé grâce à toi
Si le feu pleut sur mon corps
Je ne chérirai pas d'autre amour que le tien dans mon cœur
Ton eau, ton sol et ton amour ont modelé mon argile
Si ton amour quitte mon cœur, il deviendra stérile
Quand ton amour est devenu mon appel
Mes pensées ne sont pas loin de toi
Pour ta cause, quand nos vies auront-elles une valeur ?
Que nos terres d'Iran soient éternelles